Macro imaging

Onder aan de Breukberg in Schinveld in een natuurgebied was het raak : we draaiden een dode berkenstam om en stonden oog in oog met een Hazelworm . De eerste keer dat ik hem tegenkwam . Slecht licht en een bijzondere snelle rakker maakte het maken van foto’s tot een haastklus . Het diertje was ca 20cm lang , ca 2 jaar oud dus nog niet volledig op kleur . In plaats van bruin zilvergrijs , maar dat kon de pret niet drukken .

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Een rondje lopen kan geen kwaad , het laatste bezoek aan de Brunssummerheide en de omgeving golfbaan leverde weer mooie soorten en plaatjes op . De Bruine sikkeluil en de Gouden sprinkhaan staan op de rode lijst 🙂

Het is altijd afwegen : een nieuwe pagina ? Dit keer had ik een aantal dazen te pakken en daarvan heb ik meedere detailfoto’s gemaakt . Het zijn echt fotogenieke dieren en vond het mooi deze allemaal op één pagina te zetten 🙂

Wát een verassing : een Teunisbloempijlstaart kwam hier zó door de open pui op een warme avond naar binnen vliegen . Ik had hem al de avond daarvoor gezien maar kreeg hem niet op de foto . Toen zat hij op de Kamperfolie , een insectentrekker bij uitstek en de enige die nu bloeit . Het is een beschermde soort die in Limburg iets vaker te zien is . Hier in de buurt zijn Pijlstaarten echter haast nooit te zien .

Je kent het wel : mijten die “meeliften” op bijv. kevers of bijen . Dat kan in de regel geen kwaad : de gastheer word als transportmiddel gebruikt door deze uiterst kleine geleedpotigen zodat ze ook eens ergens komen waar het voedselrijker is . Maar het gebeurd vaker . Ik was laatst op de steenberg te Brunssum en daar vond ik onder een schors een Geelzwarte ribbelbok , een forse boktor . Thuis onder de macrolens nog eens bekeken voor een mooi “statieportret” en tot mijn stomme verbazing hing er een diertje aan zijn poot van een mm of 2-3 . Nog eens een stapje verder vergroot en toen kwam ik tot de ontdekking dat dit een pseudoschorpioen was . Deze geleedpotigen hebben wel 8 pootjes , maar tevens twee poten met echte schaartjes . Een gifangel echter ontbreekt . De soort ? Ik denk een Plataanpseudoschorpioen . Wat een verbazingwekkende natuur , en dat hier in de buurt .

altijd wel iets bijzonders 🙂 Deze keer het zeldzame Kaasjeskruiddikkopje :

Één van de beken hier in de buurt is de Rode beek , die in de Brunssummerheide ontspringt en via Brunssum , Schinveld de Duitse grens oversteekt . Ook dit jaar was het raak , op zonnige dagen in April/Mei zie je langs een stukje oever tientallen Groene Zandloopkevers . Machtige rovers met grote kaken met een geweldig zicht : bij benadering maken ze een sprong/vlucht van enkele meters . Moeilijk op de plaat te krijgen .

Alweer op pad . De weergoden lachen ons toe , de natuur weet het even niet meer . De temperatuur tikt nét niet de dertig graden aan 🙂 Alles ontwaakt en langs de Rode beek zaten zoals elk jaar rond deze tijd veel wantsensoorten , gewone oeverlopers , groene zandloopkevers …. vlinders en libellen moeten de schok nog te boven komen . Hier een foto van iets heel anders : een springstaartje . Zoals de naam al zegt : bij bedreiging maken ze een noodsprong wat voor zo’n minibeestje ( 2-3mm ) een wereldprestatie is . Je vind ze doorgaans overal en er zijn verschillende soorten in je tuin te vinden .

Een vreselijk nat najaar 2017 . Een kwakkelende winter en een late ijsperiode . Op 20 maart nog sneeuw ….. pfffffffff . Op dit moment kijk ik bijna de knoppen uit de bomen . Van veel waarnemingen is dan ook geen sprake . Maar naast het belabberde seizoen heeft de gemeente alle aanplant tot op de grond gesnoeid en dat duurt weer een jaartje eer er weer iets staat waar insecten ook iets aan hebben . Toen ik gisteravond de deur openmaakte zat er een Nunvlindertje onder de deur , vers uitgeslopen , de pop overwintert namelijk . En een cicade tegen het raam . Toch alweer twee soorten die nog niet bij de verzameling stonden 🙂

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Daar stond ik toch even raar op te kijken . Mijn vrouw ontdekte op onze huiskat zowaar een teek die al aardig volgezogen was . Het is de meest voorkomende teek in het land : Ixodus ricirus , de Schapenteek . Je zou het niet verwachten , maar deze kleine parasieten zijn dus het hele jaar door actief , hoewel in de winter wat minder .

Daar zaten ze dan met z’n tweetjes tegen de schuifpui aan : Acericerus ribauti , twee kleine Cicaden . Maar het was eind Januari eventjes zonnig tussen alle baggerweer door . Misschien dachten ze dat de lente begon ?