Macro imaging

Het zijn van die tijden dat er weinig tot niets gebeurd of te zien is . De aanhoudende hitte en droogte hebben hun tol geëist , en wandelend door mijn favo plekjes zie je weinig . Maar toch ….. komt er af en toe een verassing . Er bloeit haast niets meer ( veel te vroeg ) maar er stonden enkele schermbloemen , dus erop af en toen ging ik “maar” vliegjes fotograferen . Daar zat toevallig een soortje tussen die ik niet kende én ook nog eens als zeldzaam te boek staat , in Limburg zijn echter al enkele waarnemingen vastgelegd 🙂

Ik loop als eerste s’morgens altijd even de tuin in , en toevallig was een Kolibrivlindertje aan het fourangeren . Het zijn supersnelle beestjes die al vliegend nectar verzamelen , ditmaal op de Kamperfoelie . Dat was even snel naar binnen rennen , fototoestel grijpen en 2 foto’s kunnen maken voordat die gevlogen was . Gelukkig was één foto leuk geworden , bij de andere wasie alweer weg . Één van die dingen die op mijn lijstje stonden 🙂

Dit zou eigenlijk één van die mooie maanden kunnen zijn voor deze hobby . Maar de laatste weken is het tropisch . Héél tropisch , en bijzonder droog . Voor mij persoonlijk is het niet verstandig eropuit te gaan bij 35-36 graden , of warmer . Aan de andere kant is er haast niets meer te zien , behalve misschien libellen en sprinkhanen . Rijdend langs de bermen en velden is er ook gewoon niets te zien : het lijkt alsof alles zich voor de zinderende hitte verstopt heeft , en de vegetatie laat het ook al vaak afweten of is al uitgebloeid . S’avonds in de tuin word ik ook al niet blij : licht , water en bloeiende bloemen zijn hier in de tuin te vinden , maar afgezien van enkele Spaanse vlaggen , Gamma-uiltjes en Buxus motten is er nagenoeg niets .

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Dan begint er bij mij de vraag op te komen : hoe verder ? Hersteld alles zich ? Of heeft al een groot deel insecten door die uitzonderlijke hitte en droogte het loodje gelegd ? De tijd zal het leren . Maar voor deze hobby is het ronduit teleurstellend om überhaupt iets te vinden in het veld . Daarbij komt ook nog eens dat een deel van de Rode beek , bij Schinveld zuid en de Steenberg Hendrik ook nog eens te maken hebben met een drastische constructie van de Buitenring , waar het nodige graaf- en kapwerk al de nodige schok teweeggebracht hebben . Ik ben benieuwd naar de afsluiting dit jaar : September en Oktober . Maar op dit moment is het een triest dieptepunt vergeleken met afgelopen jaren .

Onder aan de Breukberg in Schinveld in een natuurgebied was het raak : we draaiden een dode berkenstam om en stonden oog in oog met een Hazelworm . De eerste keer dat ik hem tegenkwam . Slecht licht en een bijzondere snelle rakker maakte het maken van foto’s tot een haastklus . Het diertje was ca 20cm lang , ca 2 jaar oud dus nog niet volledig op kleur . In plaats van bruin zilvergrijs , maar dat kon de pret niet drukken .

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Een rondje lopen kan geen kwaad , het laatste bezoek aan de Brunssummerheide en de omgeving golfbaan leverde weer mooie soorten en plaatjes op . De Bruine sikkeluil en de Gouden sprinkhaan staan op de rode lijst 🙂

Het is altijd afwegen : een nieuwe pagina ? Dit keer had ik een aantal dazen te pakken en daarvan heb ik meedere detailfoto’s gemaakt . Het zijn echt fotogenieke dieren en vond het mooi deze allemaal op één pagina te zetten 🙂

Wát een verassing : een Teunisbloempijlstaart kwam hier zó door de open pui op een warme avond naar binnen vliegen . Ik had hem al de avond daarvoor gezien maar kreeg hem niet op de foto . Toen zat hij op de Kamperfolie , een insectentrekker bij uitstek en de enige die nu bloeit . Het is een beschermde soort die in Limburg iets vaker te zien is . Hier in de buurt zijn Pijlstaarten echter haast nooit te zien .

Je kent het wel : mijten die “meeliften” op bijv. kevers of bijen . Dat kan in de regel geen kwaad : de gastheer word als transportmiddel gebruikt door deze uiterst kleine geleedpotigen zodat ze ook eens ergens komen waar het voedselrijker is . Maar het gebeurd vaker . Ik was laatst op de steenberg te Brunssum en daar vond ik onder een schors een Geelzwarte ribbelbok , een forse boktor . Thuis onder de macrolens nog eens bekeken voor een mooi “statieportret” en tot mijn stomme verbazing hing er een diertje aan zijn poot van een mm of 2-3 . Nog eens een stapje verder vergroot en toen kwam ik tot de ontdekking dat dit een pseudoschorpioen was . Deze geleedpotigen hebben wel 8 pootjes , maar tevens twee poten met echte schaartjes . Een gifangel echter ontbreekt . De soort ? Ik denk een Plataanpseudoschorpioen . Wat een verbazingwekkende natuur , en dat hier in de buurt .

altijd wel iets bijzonders 🙂 Deze keer het zeldzame Kaasjeskruiddikkopje :